21 مقررات رفتاری کانون وکلای بین الملل

21 مقررات رفتاری کانون وکلای بین الملل

 

کانون وکلای بین المللی ( IBA  )

.

گسترش تبادلات انسانی و تجارت فرامرزی و همچنین فعالیت شرکت های چند ملیتی و توسعه حوزه تجارت بین المللی از قلمرو کالا به خدمات موجب گردیده تا امروزه شاهد ایجاد نهادی تحت عنوان خدمات حقوقی بین المللی باشیم . بدین معنی که متخصصان حقوقی دیگر تنها خدمات حقوقی خود را نه فقط به شهروندان داخلی بلکه در سطح بین المللی ارائه می دهند . حال این گونه خدمات می تواند صور مختلف داشته باشد ، امکان دارد یک شخص خارجی به وکیل در محل فعالیتش مراجعه نماید و یا شخص خارجی از خارج از کشور نیازمند خدمات حقوقی ایشان گردد به عنوان مثال شرکتی در صدد تاسیس نمایندگی در کشور محل خدمت و اشتغال وکیل باشد و برای آگاهی از مقررات حاکم بر تاسیس و فعالیت شرکت های خارجی از وکیل محلی تقاضای ارائه مشورت حقوقی نماید . از طرفی علی رغم بروز واقعیت عینی موصوف که مجال بیشتری را برای تشریح تمامی ابعاد آن می طلبد ، وکالت در اکثر کشور ها امری داخلی و وابسته به تابعیت قلمداد می گردد و در قوانین اکثر کشور ها تابعیت شرط نخستین برای اشتغال در حرفه وکالت است . در این میان کانون وکلای بین المللی ( IBA ) به عنوان یک سازمان غیر دولتی درصدد است با ایجاد بستری مناسب موانع موجود در این خصوص را از میان برداشته و نهادی برای توسعه فعالیت حرفه ای وکالت در سطح بین المللی باشد .

کانون وکلای بین المللی نخستین انجمن بین المللی وکلا و حقوقدانان در جهان است . کانون وکلای بین المللی ، کنفدراسیونی از کانون های ملی وکلای دادگستری و انجمن های حقوقی و همچنین افراد است .

این کانون با عضویت 18000 وکیل در 183 کشور و همچنین 174 کانون وکلا و مجامع حقوقی ، توانسته مکانی برای به اشتراک گذاردن تجارت وکلا در سطح جهانی و ایجاد شبکه ای از ارتباطات شخصی میان وکلای دادگستری و همچنین کانون های وکلا باشد . اهداف و مقاصد اصلی IBA تشویق به بحث پیرامون مشکلات مربوط به سازمان و موضوعات حرفه ای و شغلی ، ترویج تبادل اطلاعات بین انجمن های حقوقی و کانون های وکلا در سراسر جهان ، حمایت از استقلال قوه قضاییه کشور ها و صیانت از حق وکیل در اشتغال حرفه ای بدون مداخله و کمک در اصلاح مترقیانه مقررات و وضع قوانین جدید و مهمتر از همه در صدد فراهم نمودن محلی است که در آن وکلا بتوانند با سایر همکاران در تماس مستقیم و مداوم باشند و از این طریق به تبادل نظر بپردازند .

IBA این اهداف را از طریق فعالیت های عام المنفعه و از طریق فعالیت سه بخش تخصصی آن یعنی بخش مربوطه به حقوق بازرگانی ( SBL ) ، بخش فعالیت های حقوقی ( SLP ) و بخش حقوق انرژی و منابع طبیعی محقق می سازد .

IBA و بخش های آن مجلات ، کتب و آیین های جلسات آن ها را منتشر می نمایند . کنفرانس ها و سمینار های IBA نیز یکی از مهمترین اهداف آن یعنی ارتقای تماس های مفید و تبادل افکار میان وکلا را در سراسر جهان برآورده می سازد .

مجموعه مقررات بین المللی رفتاری توسط اکثریت اعضای سازمانی عضو به جهت حاکمیت بر فعالیت های شغلی اعضای خود ایجاد گردیده است . هرچند بیان آیین رفتاری برای بسیاری از وکلا تکرار مکررات را می نماید ، اما تدوین آن در کانون وکلای بین المللی در سال 2011 نشانه آن است که زمان از اهمیت موضوع نکاسته و از طرفی نگرش IBA نسبت به موضوع از منظر توسعه وکالت در فراتر از مرز های کشور هاست و بنابراین نیاز است که وکلا از یک الگوی رفتاری واحد پیروی نمایند .

در برخی از کشور ها این مقررات توسط کانون های وکلا یا انجمن های حقوقی یا بوسیله دادگاه ها با آژانس های اداری که دارای صلاحیت اعطای مجوز وکالت به افراد را دارند ، بر تمامی کسانی که به وکالت اشتغال دارند اعمال می گردد . به غیر از مواردی که در متن مقررات رفتاری به نحو دیگری پیش بینی نشده ، این مقررات نسبت به ارتباطات وکلایی که از حوزه قضایی یک کشور با وکلای حوزه قضایی کشور دیگر در تماس هستند و همچنین فعالیت های شغلی و حرفه ای یک وکیل در کشور خارجی اعمال می گردند بدیهی است هیچ چیزی در این مقررات وکیل را از تبعیت از الزامات قانونی و یا از قواعد رفتاری حرفه ای که توسط قوانین کشور خارجی بر وی تحمیل می گردد معاف نمی نماید . این مقررات بازگویی بسیاری از مواردی است که کانون وکلای بین المللی به عنوان یک رویه رفتاری مطلوب وکلایی که اشتغال به فعالیت های بین المللی حقوقی دارند در نظر گرفته است .

 

مقررات رفتاری بین المللی وکلا 

.

در انتها لازم است اشاره شود به اینکه بسیاری از مقررات رفتاری برشمرده شده فوق در مجموعه مقررات حاکم بر شغل وکالت دادگستری در ایران موجود و برای وکلا جنبه الزام آور دارد و این مبین آن است که اصول حاکم بر رفتار حرفه ای بین المللی وکلای دادگستری از جمله اصول حقوقی مشترک بین المللی است و خاستگاه آن در نظام های حقوقی داخلی کشور هاست که به مرور زمان جایگاه خود را در مناسبات بین المللی یافته است .